When I’m working on a problem, I never think about beauty. But when I’m finished and the solution is beautiful I know it’s right.
naar Buckminster Fuller
LEPELSNIJDEN
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht hoef je om creatief te zijn, geen bepaald talent te hebben.
Veel van onze creatieve uitingen komen voort uit de nood om voorwerpen te maken die een bepaalde functie vervullen. Na een tijdje begonnen we daar zo goed in te worden, dat we tijd over hadden om deze ook te versieren.
Vreemd genoeg denken we tegenwoordig al snel aan dat tweede deel. Houtsnijden is een ambacht, dat start bij het maken van iets zeer functioneel, maar nooit eindigt in zijn creatieve mogelijkheden.
Het teruggrijpen naar dit oude ambacht als start om te leren iets te maken met je handen vergt geen talent of voorkennis, het is enkel het volgen van een aantal eenvoudige stappen.
In onderstaande workshops leer ik jullie graag die stappen aan, om zo op een makkelijke manier iets te ontwerpen en te creëren. We kiezen een eenvoudige lepel als onderwerp en gaan van ruwe boomstam tot bruikbare lepel met enkel een bijl en mes.
Heb je zin om helemaal tot rust te komen en tegelijk een nieuwe vaardigheid te leren, schrijf je dan zeker in! En lees onderaan verder een verhaal over de houten lepel in onze streek.
WORKSHOPS
Spijtig genoeg laat het weer momenteel niet toe workshops in te plannen. Vanaf deze terug op de planning staan leest u dat hier en op instagram.
EEN VERHAAL VAN EEN LEPEL
Toen ik de eerste lepel zag die ik had gemaakt leek hij me wat middeleeuws. Hij deed me denken aan een beeld dat ik ooit zag. Ik zocht dat beeld en vond een verhaal over houten lepels in Vlaanderen tijdens de middeleeuwen.
In de late middeleeuwen waren er mensen die zwierven door Vlaamse velden op zoek naar werk op het land.
Ze leefden buiten, in de natuur en sliepen onder de open hemel.
Deze mensen hadden geen eigendommen, land noch thuis. Het enige wat ze hadden waren de kleren die ze droegen en één ... houten lepel.
De houten lepel was hen heel dierbaar, want het gaf hen wat waardigheid bij het eten van het voedsel dat ze kregen voor hun werk. Daarom wouden ze hem niet verliezen of breken en droegen
ze de lepel op een eigenaardige plaats: boven op hun hoofd, in hun hoed.
Dit gebruik kan je nog steeds zien in de schilderijen van de Vlaamse schilders zoals Brueghel en Bosch.
Het was dit beeld die ik voor ogen had bij het zien van mijn eerste lepel. En het verbaast me hoe waardevol zo een simpel ding kan zijn voor mensen.
Men zegt dat de houten lepel in de schilderijen een teken van armoede was.
Maar misschien kunnen we het ook zien als een teken van vrijheid en leven met de natuur.
Ter herinnering aan de mensen die lepels in hun hoeden droegen, gaf ik mijn lepels oude Vlaamse namen.
Als je een lepel als geschenk geeft, vertel er dit verhaal bij.
Mijn lepels zijn te koop via Instagram waar de verschillende types in de Highlights staan. Stuur me een berichtje of mailtje via Instagram @stadswoud of het contactformulier hieronder als je er eentje wil bestellen!
Of breng een bezoekje aan Kabas Verpakkingsvrij Leven in Mechelen waar een beperkte selectie beschikbaar is.
GEVONDEN HOUT
Met de hand gemaakt uit gevonden hout. Maar wat is nu gevonden hout. Wel vrij letterlijk is het hout dat men kan vinden door rondom ons te kijken. Stadswoud kiest er voor om geen handelshout te gebruiken van bomen, die voor het hout worden gekweekt. Als we rondom ons kijken geeft de natuur regelmatig hout dat voldoende groot is om lepels uit te maken. Dat kunnen gevallen takken zijn of door ouderdom of de wind omgevallen bomen. Ook worden bomen soms uit noodzaak of veiligheid gesnoeid of gekapt. In plaats van daar brandhout uit te maken kunnen ze perfect dienen voor kleine voorwerpen.
Hierboven een overzicht waar ik langs de kant van de weg, in parken of bossen of in mensen hun tuin hout heb gevonden. Wel telkens verkregen met de toelating van de eigenaar, parkwachter of beheerder.
En hieronder een selectie van lepels die ik uit dat hout maakte.
